Οι ουρές της ντροπής για το επίδομα αλληλεγγύης

Ακόμη δεν έχει ξημερώσει καλά. Είναι Δευτέρα και οι δείκτες του ρολογιού δείχνουν επτά το πρωί. Το τσουχτερό κρύο έξω, αν μη τι άλλο, δεν απέτρεψε τους περίπου 100 ανθρώπους οι οποίοι έχουν έρθει εδώ στην Αγίου Κωνσταντίνου από τα ξημερώματα ή ακόμη και από το βράδυ της Κυριακής προκειμένου να προμηθευτούν το πολυπόθητο χαρτάκι με τον αριθμό προτεραιότητας ώστε να καταθέσουν τα δικαιολογητικά τους για το κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης.

Από τα χαράματα έχουν σχηματιστεί ουρές παρά το γεγονός ότι από αυτήν τη μέρα επεκτείνεται το ωράριο μέχρι τις οκτώ το βράδυ για την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών. 'Εχω καταθέσει τα χαρτιά μου από την προηγούμενη Τρίτη κι έρχομαι κάθε μέρα και περιμένω απάντηση. Ολα τα χαρτιά που μου ζήτησαν τα έχω. Για ποιο λόγο δεν εγκρίνεται η αίτησή μου;' ρωτά όποιον συναντήσει, αγανακτισμένος, ο Αντζί Ρούτσι. Ηρθε στην Ελλάδα το 1990, από το Αργυρόκαστρο. Εργαζόταν ως οδηγός σε ταξί, φορτηγά κ.ο.κ. μέχρι που τρία χρόνια πριν, έμεινε άνεργος. 'Δεν έχω δουλειά τόσο καιρό, θα είναι πολύ σημαντική βοήθεια για την οικογένειά μου', συμπληρώνει. Παραδίπλα, στέκεται υπομονετικά η κ. Ελευθερία Νίκα, ζητώντας χείρα βοηθείας. 'Ηρθα από τις έξι και μισή το πρωί. Είμαι ανάπηρη και δεν μπορώ να περιμένω για πολύ όρθια. Εχει ετοιμάσει όλα τα χαρτιά μου ο λογιστής. Χρειάζομαι μόνο μια σφραγίδα για το ενοικιαστήριο του σπιτιού. Μπορώ να περάσω;'. Δυστυχώς θα πρέπει να οπλιστεί με υπομονή και να περιμένει μαζί με τους υπόλοιπους τη σειρά της.

'Το 99% είναι ανάπηροι. Ολη η πρόνοια είναι ανάπηρη', απαντά κάποιος υπάλληλος. Λίγο αργότερα κάποιος συνάδελφός του οδήγησε την κ. Ελευθερία στο αρμόδιο γραφείο για να εξυπηρετηθεί. ?

Ο αγώνας για το 'μαγικό' νούμερο

'Ανοίξτε διάδρομο! Περάστε πίσω! Εξω από αυτά τα κάγκελα! Εδώ έρχονται για άλλα επιδόματα, στη διπλανή είσοδο θα περιμένετε'! Οι υπάλληλοι απευθύνουν έκκληση σε όσους δεν έχουν πάρει νούμερο να αποχωρήσουν καθώς δεν υπάρχει λόγος ταλαιπωρίας. Παράλληλα ζητάνε απ' όσους κρατούν στα χέρια τους το πολυπόθητο χαρτάκι με τη σειρά προτεραιότητας από την προηγούμενη εβδομάδα για τη συγκεκριμένη ημέρα να φύγουν και να επιστρέψουν μετά τις 14.00. Επικρατεί ένταση για λίγα λεπτά καθώς κάποιοι πολίτες εκφράζουν έντονα την αγανάκτησή τους. Μετά, τα πνεύματα ηρεμούν και πάλι. Κάποιοι πολίτες αποχωρούν μονολογώντας ότι θα επιστρέψουν αργότερα, μετά το μεσημέρι ενώ άλλοι επιμένουν και παραμένουν εκεί, περιμένοντας... να βρουν μιαν άκρη. 'Αύριο το πρωί στις 7.00 θα δοθούν 30 νέα νούμερα', επιμένει ο υπάλληλος. 'Μην περιμένετε άδικα'.

Είναι στιγμές που το τοπίο είναι σουρεαλιστικό καθώς εκτυλίσσονται κωμικοτραγικές σκηνές. Ηλικιωμένη κυρία κάνει μια στάση και ρωτά επίμονα τους υπαλλήλους πού πρέπει να καταθέσει τα χαρτιά της για να πάρει τη σύνταξή της από την Αυστραλία! 'Βλέπουν ουρά οι περαστικοί κι έρχονται και παίρνουν θέση. Για άλλους λόγους. Ασχετους', εξηγεί με παράπονο υπάλληλος. Μέσα στο αγανακτισμένο πλήθος ξεχωρίζει ο Ατρά Χαϊτάμ από τη Συρία δείχνοντας επιτακτικά το χαρτάκι με το νούμερο 36. Τα τελευταία επτά χρόνια ζει στην Ελλάδα, στην αρχή μόνος του, αργότερα με τη γυναίκα του και τα τρία τους παιδιά. 'Δούλευα σε μια εταιρεία που έφτιαχνε χυμό λεμόνι', μας λέει. Εδώ και δύο χρόνια είναι άνεργος. 'Ηρθα την προηγούμενη Δευτέρα, περίμενα δώδεκα ώρες, δεν έκανα τίποτε και πήρα μόνο αυτό το χαρτάκι. Είμαι εδώ από την Κυριακή το βράδυ στις οχτώ και μέχρι το πρωί κατέφτασαν 80 άτομα για να προμηθευτούν νούμερο. Ολο το βράδυ σημείωνα κατά την άφιξή τους τα ονόματα για να τηρηθεί σειρά προτεραιότητας'.

Στην πλειονότητά τους, οι πολίτες είναι αλλοδαποί, εξηγούν στο 'Εθνος' οι εργαζόμενοι στη Διεύθυνση Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Κάποιοι από αυτούς προσέρχονται με λανθασμένο ΑΜΚΑ ενώ άλλοι χωρίς τα απαραίτητα δικαιολογητικά και έγγραφα. 'Επιπροσθέτως, τις πρώτες μέρες δουλεύαμε με δύο υπολογιστές, τώρα έχουμε πέντε ενώ κάποιες μέρες δεν λειτουργούσε το σύστημα. Προσπαθούμε να εξυπηρετήσουμε όσο καλύτερα μπορούμε'.